Het depositogarantiestelsel is een financieel beleid dat is ontworpen om depositohouders te beschermen in geval van financiële instabiliteit of het faillissement van een bank. Het is een vangnet dat ervoor zorgt dat de spaartegoeden van individuele spaarders tot een bepaald bedrag worden gedekt door de overheid of een speciale depositogarantiefonds, mocht hun bank in de problemen komen.

De specifieke details van het depositogarantiestelsel kunnen variëren van land tot land, maar het algemene doel is om het vertrouwen in het bankwezen te behouden en te voorkomen dat spaarders hun geld massaal weghalen bij een bank als ze zich zorgen maken over de financiële gezondheid ervan.

In de Europese Unie is bijvoorbeeld het Europese depositogarantiestelsel (EDIS) opgezet om deposito’s tot een bepaald bedrag te dekken in geval van een bankfaillissement. Het exacte bedrag dat wordt gedekt, kan variëren, maar het is meestal een vastgesteld maximumbedrag per persoon per bank. Dit betekent dat als uw bank bijvoorbeeld failliet gaat, uw spaargeld tot een bepaald bedrag volledig wordt vergoed door het depositogarantiestelsel.

Het depositogarantiestelsel is bedoeld om het vertrouwen van het publiek in het financiële systeem te behouden en te voorkomen dat financiële crises escaleren door een bankrun (wanneer veel spaarders tegelijkertijd hun geld opnemen) te voorkomen. Het is echter belangrijk op te merken dat de details en bedragen van het depositogarantiestelsel kunnen variëren van land tot land, dus het is raadzaam om de specifieke regels en beperkingen van uw eigen land te raadplegen als u vragen heeft over de dekking van uw spaartegoeden.